การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาในทั่วโลกสร้างความเสียหายต่อชีวิตผู้คนและเศรษฐกิจอย่างรุนแรงและมหาศาล ถึงแม้ตอนนี้รัฐบาลดูเหมือนจะควบคุมตัวเลขผู้ป่วยได้หลังจากที่ปิดประเทศไปแล้ว แต่ว่าความเป็นไปได้ที่เชื้อโรคนั้นจะกลับมายังมีอยู่หากกลับมาเปิดอีกครั้งหนึ่ง การแก้ไขปัญหาอย่างการหยุดกิจกรรมทั้งประเทศเป็นมาตรการที่ส่งผลดีต่อจำนวนผู้ป่วย แต่ก็สร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจที่ไม่ว่ารัฐบาลไหนก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก รัฐบาลจึงจำเป็นจะต้องเปิดประเทศและจำเป็นต้องหาทางสกัดกั้นลูกโซ่ของการแพร่ระบาดแทน และต้องยื้อเวลาจนกว่าที่วัคซีนจะถูกค้นพบ การใช้เทคโนโลยีติดตามบุคคลเพื่อการควบคุมโรคจึงเป็นเครื่องมือที่รัฐบาลสนใจ วันนี้ เราจะมาตรวจสอบกันว่าทำไมเครื่องมือนี้ถึงถูกเลือก อะไรเป็นข้อควรระวังต่อการใช้เทคโนโลยีนี้ และรัฐบาลแต่ละประเทศมีความคิดเห็นต่อเรื่องนี้แตกต่างกันอย่างไร ความเร็วและข้อมูลของผู้เดินทางคือหัวใจในการปราบไวรัส สิ่งที่น่ากลัวของการแพร่ระบาดไวรัสโคโรนาคือความเร็วของการแพร่ระบาด การแพร่กระจายเชื้อโรคนี้เป็นไปในอัตราก้าวหน้า การรู้แหล่งแพร่เชื้อก่อนหรือการกักตัวผู้ป่วยก่อนจะทำให้เราสามารถลดจำนวนผู้ป่วยไปเป็นจำนวนมหาศาล ดังในตัวอย่างของประเทศที่ประสบความสำเร็จอย่างไต้หวันที่มีประสบการณ์การต่อสู้กับโรคซาร์ส ไต้หวันได้ทำการปิดทางเข้าประเทศทั้งทางเรือและทางอากาศตั้งแต่ต้นเดือนมกราคมและสนับสนุนเครื่องมือป้องกันไวรัสให้แก่ประชาชน สิ่งเหล่านี้ช่วยให้จำนวนผู้ป่วยลดลงอย่างต่อเนื่องจนทางรัฐบาลไม่พบผู้ป่วยใหม่เป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน (สถิติวันที่